-
1 pośpiech
m sgt (G pośpiechu) hurry, haste- działać w pośpiechu to act in haste- w pośpiechu zapomniał zabrać parasol in his hurry he forgot his umbrella- po co ten (cały) pośpiech? what’s (all) the hurry a. haste?, why the haste a. hurry?* * *-uhurry, hastew pośpiechu — hurriedly, in haste
* * *mihaste, hurry, rush; hurriedness; nie ma pośpiechu there's no hurry l. rush; po co ten pośpiech? what's the hurry?; robić coś w pośpiechu do sth in haste l. a hurry, do sth hurriedly; robić coś bez pośpiechu do sth without haste l. hurrying.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pośpiech
-
2 spokojnie
Ⅰ adj. grad. 1. (bez emocji) [mówić, patrzeć, reagować, zachowywać się] quietly, calmly 2. (bez incydentów) uneventfully- święta minęły spokojnie the holidays passed uneventfully- w mieście było spokojnie the town was calm3. (monotonnie) calmly, placidly- rzeka płynęła spokojnie the river flowed placidly- muzyka brzmiała spokojnie the music was tranquil- poruszała się statecznie i spokojnie she moved deliberately and calmlyⅡ adv. (na pewno) easily- spokojnie zdasz egzaminy you’ll easily pass your exams- spokojnie zdążysz na pociąg you’ll easily catch your trainⅢ part. pot. czekam już tu spokojnie 10 godzin I’ve been waiting here a good ten hours Ⅳ inter. pot. tylko spokojnie! cool it! pot.* * *adv( z opanowaniem) calmly; ( powoli) slowly; ( w spokoju) quietly; ( bez pośpiechu) at leisure; ( bez problemów) smoothly* * *adv.at ease, calmly; form. composedly, placidly; ( upływać) slowly; (spędzać czas, płynąć) at leisure, relaxedly; ( mówić) levelly, at ease; (spać, żyć) peacefully; ( żyć) humbly, quietly; spokojnie (pocieszając, upominając kogoś) now, now; mógłbym spokojnie iść tam pieszo I might just as well walk there; najspokojniej w świecie zrobił sobie kawy he made himself some coffee, as if nothing had happened; można spokojnie powiedzieć... one can safely say...; spokojnie! cool it!, (just) calm down!, keep your hair l. shirt on!; tylko spokojnie! steady!, cut the rough stuff!; był tam spokojnie pół godziny pot. (= przynajmniej) he was there at least half an hour if not more.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > spokojnie
-
3 pośpiech
-
4 gna|ć
impf Ⅰ vt 1. (zmuszać do pośpiechu) to drive- gnać krowy na pastwisko to drive the cows to the pasture- wiatr gnał chmury po niebie the wind was driving the clouds across the sky2. (zmuszać do działania) to drive (kogoś do czegoś sb to sth a. to do sth); to make (kogoś do czegoś sb do sth)- gnać dzieci do nauki to make children learn- gnany ambicją/ciekawością driven by ambition/curiosityⅡ vi (pędzić) to race, to rush- gnać bez wytchnienia/ile sił w nogach to rush breathlessly/as fast as one can- gnać na oślep/na złamanie karku to rush blindly/headlong ⇒ pognaćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gna|ć
-
5 nag|ły
Ⅰ adj. 1. (niespodziewany) [zwrot, wyjazd, wiadomość] sudden, unexpected- nastąpiła nagła zmiana pogody there was a sudden change in the weather- nagłe zmiany w rządzie unexpected changes in the government- w tym miesiącu miałam kilka nagłych wydatków I had several unforeseen expenses this month- nagła śmierć (a) sudden death2. (wymagający pośpiechu) urgent, pressing- mam nagłą sprawę do załatwienia I have an urgent matter to deal with- to nic nagłego, nie musisz się śpieszyć it’s nothing urgent, you don’t need to rush- nagły wypadek an emergencyⅡ z nagła adv. suddenly, all of a sudden- uderzył go z nagła bez powodu all of a sudden he hit him for no reason at all- otworzył z nagła drzwi he suddenly opened the doorThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > nag|ły
См. также в других словарях:
niespiesznie — «bez pośpiechu, nie śpiesząc się, powoli» Odejść skądś niespiesznie. Woda niespiesznie płynąca w dolinie … Słownik języka polskiego
wolny — wolnyni, wolnyniejszy 1. «mogący postępować zgodnie z własną wolą, nie podporządkowany komuś lub czemuś; będący na swobodzie, nie uwięziony; nie zabroniony, nie skrępowany; o kraju: nie będący pod obcą przemocą, suwerenny, niezawisły» Wolny kraj … Słownik języka polskiego
pośpiech — m III, D. u, blm «szybkie, śpieszne działanie; śpieszenie się» Nerwowy, gorączkowy, ustawiczny pośpiech. Naglić do pośpiechu. Robić coś w pośpiechu, bez pośpiechu … Słownik języka polskiego
spokojnie — spokojnieej 1. «ze spokojem, z opanowaniem, z zimną krwią» Mówić, patrzeć spokojnie. Zachowywać się spokojnie. Reagować spokojnie na coś. ◊ Najspokojniej w świecie (powiedzieć, zrobić coś) «z największym opanowaniem, bez najmniejszego… … Słownik języka polskiego
leniwie — {{/stl 13}}{{stl 8}}przysł., leniwieej {{/stl 8}}{{stl 7}} powoli, ospale, ociężale, bez entuzjazmu i bez pośpiechu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Płynąć leniwie. Przeciągać się leniwie. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
powolność — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IVa, DCMc. powolnośćści, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} właściwość czegoś, co rozwija się, działa wolno, bez pośpiechu, bez odpowiedniej szybkości, sprawności : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
niedziela — 1. Biała niedziela «niedziela, w którą lekarze przeprowadzają badania wśród ludności mającej utrudniony, zwłaszcza ze względu na odległość, dostęp do placówek służby zdrowia»: Biała niedziela w Piasku to bardzo dobry pomysł. Można było na miejscu … Słownik frazeologiczny
piątek — (W) świątek (i, czy) piątek, (w) piątek (i, czy) świątek «każdego dnia, zarówno powszedniego, jak i świątecznego; codziennie, zawsze, stale»: Pan zawsze tak wcześnie wstaje? – Zawsze o wpół do siódmej, świątek czy piątek, lato czy zima. Każda… … Słownik frazeologiczny
nieprędko — 1. «po upływie dość długiego czasu; nie zaraz, nierychło» Nieprędko nadarzy się druga taka okazja. ∆ Nie prędzej… aż «dopiero wtedy… gdy; nie przed upływem czasu potrzebnego do zrealizowania się czynności, o której mowa w zdaniu zależnym» 2. rzad … Słownik języka polskiego
niespieszny — «odbywający się bez pośpiechu; powolny, nieszybki» Niespieszna rozmowa. Niespieszny ruch pojazdów … Słownik języka polskiego
ociągać — ndk I, ociągaćam, ociągaćasz, ociągaćają, ociągaćaj, ociągaćał, ociągaćany ociągnąć dk Va, ociągaćnę, ociągaćniesz, ociągaćnij, ociągaćnął, ociągaćnęła, ociągaćnęli, ociągaćnięty, ociągaćnąwszy, łow. «zdejmować skórę ze zwierzęcia» ociągać się… … Słownik języka polskiego